Bir hayat verilmiş, hiç istemeden
Bir kalp verilmiş bir de beden.
Oysa bir çiçek olabilirdim.
Solardım, sevmek nedir bilmeden.

Bu ruh üflenmiş bu esrik bedene
Ölünce koyacaklarmış kefene
Peki ya bir çiçek olsaydım
Çürüyüp giderdim kendi halimde.

Çok mühim şeyler öğrendim,
Yaşım bastığında yirmi üçüme;
Yalnızca çiçekler solmazmış meğer
Anladım, yaşama sevincim bitince

Bedenim ruhuma dar geldi.
Fakat kefen büyüktü bir hayli.
Ben zaten bir çiçekmişim,
Çürüyüp gittim kendi halimde.